-
1 świtać
глаг.• рассветать• светать* * *świt|aćнесов. 1. безл. рассветать;już \świtaća уже светает (занимается заря);
2. вставать, заниматься;dzień \świtaćа встаёт день; poranek \świtaćа занимается утро;
● \świtaćа komuś w głowie (zaczęło komuś \świtać) а) кто-л. начинает догадываться; б|y кого-л. возникает мысль+1. dnieć
* * *несов.1) безл. рассвета́тьjuż świta — уже́ света́ет (занима́ется заря́)
2) встава́ть, занима́тьсяporanek świta — занима́ется у́тро
•- zaczęło komuś świtaćSyn:dnieć 1) -
2 świtać
-
3 świt|ać
impf vi 1. [dzień, poranek] to dawn ⇒ zaświtać 2. przen. [nadzieja] to dawn ⇒ zaświtać■ świta mi (w głowie), że… I’m begining to understand that…, it dawns on me that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świt|ać
См. также в других словарях:
świtać — ndk I, świtaćta, świtaćają, świtaćał «o dniu, poranku itp.: zaczynać być widocznym, ukazywać się; wstawać» Dzień, ranek świta. Jasność świtała na horyzoncie. ◊ Coś komuś świta (w głowie) «ktoś zaczyna coś rozumieć, czegoś się domyśla» ◊ Coś (np.… … Słownik języka polskiego
świtać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIIa, świtaća, świtaćają {{/stl 8}}– zaświtać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dniu: zaczynać się, pojawiać się, budzić się, wstawać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
